Maria studeert aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Ze doet daar de master Environment and Society Studies, met als specialisatie Local Environment Change and Sustainable Cities. Dat houdt in dat ze leert over duurzame verandering van steden en regio’s op het gebied van bijvoorbeeld afval, energie, water, vervoer en klimaatverandering.

Milieu

Eerder rondde ze in Wageningen de bachelor Internationale ontwikkelingsstudies af. Die studie richt zich op het omgaan met actuele ontwikkelingsvraagstukken als armoede, migratie, voedselzekerheid, milieuproblematiek en sociale ongelijkheid. ‘Ik heb tijdens mijn minor milieuvakken gedaan in Utrecht’, vertelt Maria, ‘en realiseerde me toen dat het me vooral leuk leek om lokaal te werken. Om met een groep mensen iets voor elkaar te krijgen.’

Het agrarische bedrijf kent ze niet van huis uit. ‘Ik ben opgegroeid in Huizen, in het Gooi. Maar via mijn zus heb ik het wel een beetje leren kennen. Ze is koeienfotograaf en heeft op een groen mbo in Barneveld gezeten. Tijdens haar stages ging ik al met haar mee bij boeren op bezoek.’

Paplepel

De belangstelling voor natuur en milieu is er wel met de paplepel ingegoten. Thuis was er altijd al aandacht voor weinig autorijden en vliegen en duurzame voeding. ‘Ik ben ook lang vegetariër geweest en kende alleen de negatieve kanten van de veehouderij. Daarom wilde ik me er nu graag in verdiepen.' Als het zo uitkomt eet ze ook wel eens vlees, als iemand eten heeft gemaakt waar vlees in zit. 'Ik wil vooral niet dat er eten wordt weggegooid.’

Aanvankelijk zou Maria haar afstudeerstage gaan doen bij de Omgevingsdienst Brabant Noord in Cuijk. ‘Daar kwam ik in contact met Jack van Dijck. Hij vertelde veel samen te werken met Hans van Dommelen van FoodUp! Brabant in een ondersteuningsnetwerk voor boeren. En zo is het balletje gaan rollen, het leek me heel veel leuker om bij FoodUp! stage te lopen. Door hen weet ik meer over de achtergrond van de huidige melkveehouderij, en weet ik beter welke vragen ik moet stellen.’

Overal en laarzen aan

Maria’s stage richt zich op de vraag: wanneer ga je als boer veranderen? Om dat te onderzoeken, gaat ze op bezoek bij jonge melkveehouders. En niet om twee uur te zitten praten, nee, ze trekt een overal en laarzen aan en werkt een halve of hele dag mee. ‘We praten tijdens het werk. De boeren vertellen over wat ze doen, welke problemen ze ervaren door allerlei regelingen. Maar we hebben vooral ook over wat ze motiveert om door te gaan, hoe zelf zorgen dat hun ideeën voor de toekomst lukken, en wat ze daar nog bij zouden kunnen gebruiken. Wat al genoemd is, is bijvoorbeeld een boerenloket, of iemand van de provincie die langskomt om zaken te bespreken.

foto: Maria Joosse

Enthousiasme

Maria is nu vier weken bezig, en heeft al een aantal bezoeken achter de rug. ‘Het is superleuk om te doen. De melkveehouders zijn allemaal zeer gepassioneerd, ze vertellen vol enthousiasme over wat ze doen. Ik ben tijdens het meewerken vooral aan het luisteren en stel af en toe een vraag. Dat ik niet steeds aantekeningen zit te maken of geluidsopnames maak, brengt veel rust in het gesprek. Aan het eind van de dag schrijf ik alles op.’ Het is de bedoeling dat ze ieder geval bij zo’n twintig jonge melkveehouders langsgaat. En wie weet worden er dat nog een paar meer – ze heeft al meer dan twintig adressen van boeren waar ze langs mag komen. In de zomer rond Maria haar stage af met een rapport.